We gaan naar Rome fietsen.
En aangezien alle wegen naar Rome schijnen te leiden kunnen we dit keer niet verdwalen. Dat is een mooie gedachte.
Waarom naar Rome?
Omdat je er nog nooit geweest bent? Of omdat de Paus er woont? Of gewoon, zomaar…?
Onze eerste lange fietstocht samen was naar Santiago de Compostela. Ergens in een klein Spaans dorp zat ik op een bankje voor de kerk te wachten. Georgette was even naar binnen gegaan en ik paste op de fietsen. Toen kwam meneer pastoor langs in zijn lange zwarte pastoorskledij. Hij vroeg of ik een pelgrim was, en zonder het antwoord af te wachten hief hij zijn handen ten hemel en sprak een zegen uit. Dat had iets ontroerends, net als het simpele interieur van het kerkje dat ik even later ook kon bekijken.
Wat een anticlimax was de aankomst in Santiago dan. Goud en glitter en rijkdom en duizenden mensen, toeristen, wandelaars, fietsers – pelgrims?
En als je je dan verdiept in de geschiedenis van Santiago – St Jacobus – dan is het eigenlijk een bloedig verhaal, vol veldslagen, onverdraagzaamheid en geweld..
Onze tweede tocht, de North Sea Cycle Route, was niet zo’n pelgrimstocht. Maar ook hier werd je steeds bepaald bij de geschiedenis van het gebied waar je doorheen fietst. En omdat je zo langzaam gaat heb je de tijd het op te merken en erbij stil te staan.
De derde tocht ging naar Les Saintes Maries de la Mer. Dit keer weer een pelgrimsoord waar in het jaar 0 komma zoveel Maria Magdalena en een andere heilige Maria als bootvluchtelingen aan land kwamen om daar liefdevol te worden opgenomen, samen met hun zwarte al even heilige Sara, die ondanks haar heiligheid wel in de crypt staat opgesteld.
En nu dus naar Rome. Ook weer gewoon omdat we dat leuk vinden (nu nog wel, als we over de Alpen aan het ploeteren zijn denken we daar misschien anders over). En verder zien we wel. Eigenlijk is de tocht erheen het doel, en niet zozeer de aankomst in Rome.
Wie daar verder wat over wil lezen moet morgen maar weer eens kijken. De bestemming morgen is nog heel gewoon Hellendoorn.
——-
Later today – it’s past midnight – we’ll set off on out bicycles, towards Rome.
Why Rome?
When we cycled to Santiago de Compostela it was said that we were pilgrims, and when we got there we got our Pilgrims’ Certificate, and another one when we did the additional 150 kms to Cap Finisterre.
Our second long trip was the North Sea Cycle route, over 5000 kms round the North Sea. Not a Pilgrims’ route, although we did pass through Canterbury and various other places pilgrims and other seekers like to visit.
The third trip took us to Les Saintes Maries de la Mer, in the South of France. It is said that Mary Magdalen and another holy Mary went ashore here as boat refugees and met with a warm welcome, together with their equally saintly black servant Sara. Every year thousands of Roma come to Les Saintes Maries de la Mer, not because of the two Maries but because of the servant Sara, who was put in the crypt of the church, unlike the two Maries who are to be found in the church itself.
So this time it will be Rome – from here to the South of the Netherlands, then Germany, Switzerland and Austria (the Alps), coming down the passes will be great fun, into Italy and on to Rome, with stops in Venice, Ravenna, Assisi. But tomorrow we’ll just try and get as far as Hellendoorn. To be continued.
