Contrast, na stedelijk Trondheim kamperen we op een kleine, heel simpele camping in zeer landelijk gebied. Vamorgen reden we Trondheim uit, en klommen naar zo’n 150 m, om van de top weer geleidelijk naar beneden af te dalen naar het/een fjord. De contouren van het berglandschap volgend, reden we over de schommelende weg langs de oever van het fjord. Dit was de oude hoofdweg (E39). We reden langs de nieuwe E39 die meest hoog boven ons door een serie tunnels kaarsrecht op het doel afging
Het regende, niet ongebruikelijk op deze trip (wie je er ook over spreekt, iedereen klaagt dat dit de record slechtste zomer is sinds tijden. dat schijnt een onderwerp te zijn dat op TV breed wordt uitgemeten).
Vorig jaar hadden ze dan zo’n beetje de mooiste zomer die ze ooit hadden meegemaakt.
Na het fjord begon de weg geleidelijk aan te klimmen, en bijna ongemerkt reden we naar een meter of 70 hoogte. Daarna werd het allemaal wat steiler, en op een gegeven moment klom de weg omhoog naar een 300 m hoge pas.
Vandaar daalden we weer af richting Rindal, waar we terecht kwamen op de meest simpele camping die je je voor kunt stellen. De eigenaar vertelde dat het vroeger een grote, drukke camping was, met meer voozieningen en een restaurant. Sinds ze een nieuwe weg gebouwd hebben komen er bijna geen kampeerders meer, en is het een klein kampeerterrein geworden, met een paar plaatsen voor caravans en tenten. Het restaurant is gesloten. Zijn tweede camping een eindje verderop is gesloten, en de meeste cabins die hij hier had zijn verkocht.
Maar wat een mooi weer werd het vanmiddag, dwz: droog, lekker temperatuurtje, weinig wind. We hebben de tent opgezet. En voor morgen beloven ze prachtig warm weer, hoewel niet zo heet als in het in het diepe zuiden gelegen Nederland.
From Trondheim to Rindal – First the road climbs out of Trondheim (sea level) to about 150 m. After that you drop down to a fjord again and cycle along the coast. The road follows the old E39, now a minor road running parallel to the new E39 motorway. The old road goes up and down and runs along the coast meandering along the foothills of the inland mountains. The new E39 runs most of the time high move the old road through a series of tunnels.
It rained – not unusual, but it wasn’t as cold as it has been. It wasn’t too much rain, so we didn’t get soaking wet.In the afternoon the sun attempted a coup but after some fifteen minutes or so had to give in to the clouds, but it was dry the rest of the day.
After the fjord the road climbed steadily to some 100 m, and then a bit steeper to 300 m.
Th camp site were staying at is a very simple affair – just some space for a few tents and caravans, one simple sanitary bloc with a very basic kitchen. The owner told us it used to be a very big and busy camp site, until they built the new road, and tourists aren’t using the old scenic road anymore. He was then forced to sell ost of his cabins and cut down on the number of spaces for caravans and tents, close the restaurant, and the second camp site he had further down the road.
But isn’t it great, the weather has improved and actually it’s not too cold or wet to use our tent.
Weer even een reactie op deze manier (van een overig mede-genius Peter!!), buiten alle gezellige whatsappjes die we delen!
Fantastisch verhaal, lezen het met zoveel plezier en (voor ons) vaak herkenning wat betreft de bestemmingen! Prachtige foto’s van de Lofoten, zag ook Nussfjord voorbijkomen, zo mooi. En natuurlijk Bamse, het hondje in Honningsvag. Leuk! Mooie reis verder met hopelijk de zon en warmte tegemoet (wij hadden vorig jaar die mooiste zomer daar, sorry….!). Liefs Rineke en Hans