Wind – harde noordenwind. Eigenlijk is daarmee al heel veel gezegd over deze dag. Het was een redelijk gemakkelijke etappe, voor een groot deel vlak en verder wat schommelend, en weinig hellingen, alleen op het laatst een paar die nog even serieus leken.
Maar zelfs als je naar beneden reed werd je nog teruggeblazen. We reden langs prachtige meren met de schuimkoppen op de golven. Eigenlijk best een pittig dagje vandaag.
En nu, als je naar buiten kijkt lijkt het wel zomer, maar schijn bedriegt, ook zonneschijn. Temperatuurvoorspelling voor vannacht: nul graden. Vorige week sneeuwde het hier nog. Extreem koud voorjaar.

Rendieren – het had meer gekund, maar we zagen er toch weer een aantal. Muskieten: veel te koud voor onze kleine vriendjes. Die laten zich nog niet zien. Ze verwachten trouwens veel muggen dit jaar. Het is een heel nat voorjaar geweest, en dan krijg je dat als de zomer dan toch eindelijk aanbreekt.

We overnachten in een B&B – heerlijk luxe weer even: opgemaakte bedden, grote ruime kamer.

—

Appearances are deceptive: looking out of the window it looks like summer, but it is getting late (10 pm) and temperatures are expected to drop to freezing point.
Today our great adversary was not the hills, but the wind, blowing from the north as usual. Even coming downhill we had to work hard to keep moving.
But we got there, Vuotso, the southernmost Sami village.
We saw some reindeer, but not very many. No mosquitoes so far – our little winged friends do not like this kind of weather.
Our hosts (in this B&B) told us when you have a wet spring like they’ve had here it’s going to be a bad mosquito year. We expect to be gone by then.