Goedemorgen. Heerijk geslapen en net ontbeten. We gaan pakken en ons klaar maken voor de volgende etappe.
Wat een verschil – de vorige nacht overnachtten we in een bruisende stad. Nu zijn we in een heel landelijke omgeving, doodstil, met alleen het geluid van de regen. We wachten even tot het wat opklaart en vertrekken dan.
Het hostel in Umeå had allerlei beveiligingsmaatregelen: goede sloten, in te toetsen codes, uitdrukkelijk verzoek iemand die de code niet kende niet binnen te laten. Hier gaat het er gemoedelijker aan toe wat dat betreft.
Vanavond meer, als we dan tenminste wifi hebben.

We krijgen zo nu en dan berichten van mensen die denken dat dit alleen maar kommer en kwel is – niets is minder waar. Het is tot nog toe een prachtige tocht, zeker het Zweedse stuk waar we door allerlei landschap typen gereden hebben en de wereld langzaam maar zeker zien veranderen. Natuurlijk valt het weer een beetje tegen – normaal gesproken zou het hier een graad of 10 warmer en zonniger moeten zijn en veel minder regenen in deze tijd van het jaar. Zo zijn ze hier bijvoorbeeld heel sneu omdat hun golf course te drassig is om op te spelen en sommige laag gelegen stukken onder water staan. Maar ja, het weer schijnt in grote delen van Europa niet echt mee te willen doen.
Tot nog toe hebben we aardig om de regen heen gefiets, om het zo maar te zeggen: gebruik maken van de droge perioden en binnen als het echt regent. Gaan we vandaag met zo’n 30 km te gaan ook proberen.

Tja, van die 30 km was een optimistische vergissing – dat was over de snelweg. De eigenlijke fietsroute bleek uit te komen op even in de 60 km. Maar niet getreurd. In tegenstelling tot wat het weerbericht beweesrde was het droog om een uur of 10, en nog steeds toen we om half elf vetrokken.
Na even wat geld uit de muur trekken en wat kettingsmeersel inslaan ging het de onverharde weg richting E4 op. 10 km, onverhard, hier en daar tussen de wegwerkzaamheden doorfietsen. Gelukkig tamelijk vlak. snel ging het niet, maar het was te doen.
Bij de autoweg aangekomen zagen we daar het fietsroute onverharde weggetje het land in slingeren, 10 km om een afstand van nog geen 4 te overbruggen. Druk was het niet op de autoweg – de keuze was dus snel gemaakt.
Na een km of drie een tankstation met lekkere koffie en pecan broodjes, en toen weer de keuze tussen autoweg of een lange omweg over gravel en onverharde wegen – die keuze was gauw gemaakt, en we zoefden over het asfalt. De beloofde regen (zware buien) viel op iemand anders hoofd, wij hebben er niets van gemerkt en hielden het droog.
Dus waren we om kwart over twee al op ons volgende adres, waar wij een genoegelijk klein huise hebben, en de fiets een eigen huisje.
Terwijl ik zo naar de weg zit te kijken en het gevaarte bestuur heeft Georgette de tijd om van alles te zien. Vandaag vielen de kadavers langs de weg op, inclusief geweien en een poot van éeen of ander groot gedierte.
Vandaag hebben we even lekker de tijd om wat klusjes te doen – foto’s een beetje bijwerken. Mail bekijken. En morgen zou het beter weer moeten zijn, maar het weerbericht meer dan een dag in het vooruit vertrouwen is niet echt slim.

Van de golfclub naar de kerk – de vorige overnchtingsplaats was eigendom van de golfclub, dit van een kerkelijke instantie. Ze hebben hier dan ook een heel conferentiecentrum (er kwam net een buslading bejaarden aan).
Zie ook http://nl.wikipedia.org/wiki/L%C3%B6v%C3%A5nger
Of voor meer info en een paar foto’s:
http://destinationskelleftea.se/en/Destination/Stay/Camp_site/STF_Youth_Hostel_and_Camp_site_Lovanger_Kyrkstad/201274