Er was eens… een jonge man.
Franciscus (Francesco) was zijn naam.
Hij was de zoon van een rijke koopman. Toen hij nog een jonge man was kwam hij tot de conclusie dat al die rijkdom maar afleidde van waar het werkelijk in het leven om ging.
Hij besloot dat hij Jezus wilde volgen in een leven van eenvoud en armoede. Hij deed afstand van zijn rijkdom en mooie kleren. Hij kreeg volgelingen en was de stichter van de orde der Franciscanen…

…en werd heilig verklaard. In zijn geboorteplaats, Assisi, staat het nu vol monumentale kerken waarin zijn leven in armoede verheerlijkt wordt. De waarde van die kerken, niet in geld uit te drukken. Jaarlijks bezoeken een paar miljoen bezoekers, toeristen, pelgrims (en fietsers, wij dus ook) Assisi.
Wat vinden ze daar? Wat zou Fransiscus ervan gezegd hebben? Van de rijkdom, de souvenir winkels, de luxe hotels, de busladingen vol met toeristen, de monumentale kerken?

Vanmorgen namen we na een rustig ontbijt en na de was gedaan te hebben de campingbus naar Assisi en bezochten de ene kerk en bezienswaardigheid na de andere. Indrukwekkend en vaak ook heel mooi allemaal. Wel vroegen we ons af waar Fransiscus was in dit alles.
Hebben we hem gevonden? Ja, misschien toch wel. We liepen langs een museum, in een gebouw uit 12-honderdzoveel – het was gebouwd als hospitaal, later gebruikt als handelshuis voor graan, en nu dus als museum voor wisselende exposities. Het thema van de huidige expositie: No More Walls – kunstwerken uit de laatste 25 jaar met als thema de val van de muur in Berlijn. Veel van de kunstwerken op stukken beton van de muur en met een sterke ‘no more walls, no more wars’ boodschap.

Als de geest van Franciscus ergens rondwaart, zeiden we, dan is het hier, in dit museum waar we de enige bezoekers zijn – toen we bij de ingang stilstonden kwam er een mannetje (wat kunnen die Italianen klein zijn) aanlopen die, toen we even aarzelden, zei: ‘I make you special offer, two for the price of one.’

Verder moge duidelijk zijn dat dit alles niets afdoet van de kwaliteitn van het werk dat Fransciscanen, levend in de geest van Franciscus, overal ter wereld doen.

Once upon a time there was a young man, and his name was Francis (Francesco). He was the son of a rich merchant. One day he decided he wanted to follow Jesus in a life of simplicity and poverty, and together with his followers founded the order of the Fransiscans.

Now buy yourself a ticket or mount your bike and come to Assisi – there you will find magnificent churches and religious monuments celebrating the life of St Francis.
We wondered what the Francis who gave up the prospect of a life in wealth and luxury would have thought of all these magnificent churches of untold worth, the busloads of tourists, the souvenirshops…

Did we find St Francis there – well, maybe we did. We walked along a museum – the building had been built as a hsopital back in the 1200’s, then served as a grain trding station, and now as a museum. The present exposition was titled No More Walls (Wars).
The theme of all the exhibits was the fall of the Berlin wall – and the message the unity of all mankind. If the ghost of St Francis lives on anywhere in this town, it must be here, we thought – all alone in the museum.

Religion, after all, should be a matter of concern for peace and freedom for all, not for religious rituals and magnificent church buildings.