DE ECHTE GRENS
Bij de Reschenpas gingen we de grens over, een paar dagen geleden, en er veranderde niets. Je werd begroet met Grüss Gott, de taal en bouwstijl bleven Oostenrijks/Duits.Het menu bestond nog steeds uit Schweinebraten en Wiener Schnitzels.
Dat veranderde heel plotseling toen we de grens van de autonome provincie Zuid Tirol, en de taalgrens over gingen.
Als je iemand tegenkomt die wat Duits kent is dat meestal heel gebrekkig. Engels is nog een tikje onwaarschijnlijker.
In Auer waar we gisteren kampeerden ging het restaurant voor zes uur ’s avonds open en om half negen was er niemand meer te bekennen. Hier in Rovereto is geen restaurant dat voor zeven uur ’s avonds open gaat.
We reden vandaag verder op de fietsroute langs de Etsch (Duits) / Adige (Italiaans) die nu alleen nog maar Adige heet. De route leek wel wat op die van gisteren, alleen waren er minder besneeuwde toppen te zien en werd het dal hier en daar al wat breder.
Opvallend was dat de dorpjes waar we langs reden niet aan de rivier lagen maar er enkel honderden meters tot een paar kilometer vanaf op wat hogere grond.
Waarschijnlijk heeft dat te maken met het feit dat de rivier vroeger bij hoog water nogal eens overstroomde. Het lage land wilde nogal eens drassig of moerassig zijn.
Nu ligt er aan beide zijden van de rivier een, op sommige plaatsen aardig hoge dijk, waar wij overheen fietsten. Groot voordeel van zo’n hoge dijk: mooi uitzicht op zowel de rivier als op het land ernaast, en de bergen links en rechts, en op de duizenden voorjaarsbloemen die overal in bloei staan. Nadeel van zo’n hoge dijk: als je wind tegen hebt heb je hem ook tegen.
Trento, Trente, waar ken ik dat ook alweer van? Ach ja, natuurlijk, even de geschiedenislessen opfrissen: het Concilie van Trente. (1545-1563) waar de Rooms Katholieke Kerk zich bezon op haar houding ten opzichte van de Reformatie. Een reden om het in het noordelijke Trento te houden was om vertegenwoordigers van de Reformatie de gelegenheid te geven het bij te wonen.
Wakker geschud door de reformatie, en ook wel om de reformatie de wind uit de zeilen te nemen, werd op dit concilie besloten tot een groot aantal vernieuwende maatregelen. Verder werd de officiële leer van de kerk nog eens met nadruk vastgesteld.
En wij, wij dronken er iets en aten een broodje, en fietsten toen door naar Rovereto, waar we nu in een B&B overnachten omdat er geen camping was.