1000 BOMMEN EN GRANATEN!!!
Van Leiselheim ging het bergafwaarts naar de rivier. Dat was het gemakkelijke stuk. Toen we op zouden stappen begon het te regenen. Wij trokken dus onze regenjacks aan. Toen we begonnen te rijden werd het weer droog en de zon deed een dappere poging door de wolken te breken. Na even fietsen konden de regenjacks dus weer uit en de gele jackjes (winddicht, want er woei een koude tegenwind) aan. Zodra we ze aan hadden en weer fietsten brak echt de zon door en werd de wind wat minder. Ook de gele jacks weer uit en verder maar weer. En toen werd het weer wat frisser, en toen weer wat warmer, en toen begon het weer te regenen, en toen weer niet, en zo bleef het het grootste gedeelte van de dag.
De regen had wel hier en daar het modderige gravelpad wat plakkerig gemaakt, zodat het met tegenwind, nat modderig wegdek en een hoog vals plat gehalte maar langzaam vooruit ging.

Dat klinkt erg maar was het niet echt – een heel mooie weg, meest op een dijkje angs de Rijn, met zicht op de hoge bergruggen van het Zwarte Woud, en die hellingen kwamen vervaarlijk dichtbij.
De optie van de weg wat meer landinwaarts was daardoor niet erg aantrekkelijk.
Na een km of wat waren we in Breisach – even een soepje en een drankje in een restaurant aan de oever van de Rijn – en toen weer verder, langzaam aan, met een gemiddelde lager dan ooit. De volgende plaats, Neuenburg am Rhein, was 28 km verderop, en daartussen absoluut niets, alleen een lang gravelpad langs de rivier.
De Rijn is hier nog steeds grensrivier, maar tamelijk smal en niet geschikt voor scheepvaart groter dan kano’s of roeibootjes. Alle grote scheepvaart gaat door het kanaal dat vlak langs de rivier door Frankrijk loopt.
In Neuenburg stuitten we op de zoveelste afzetting, zonder aanwijzingen hoe dan wel verder te gaan.
Op onze vraag of je er echt niet door kon was het antwoord: Nee, natuurlijk niet!! Ze hebben daar veel bommen en granaten gevonden en de explosieven opruimingsdienst moet ze eerst onschadelijk maken.
Enig geïnformeer leidde tot het vinden van de goede weg. In verband met het onzekere weer toch maar weer een hotelletje, in Bad Bellingen, ongeveer 25 km ten noorden van Bazel.

BOMBS AND SHELLS
As we got on our bikes this morning it started to rain. As we put on our rain jackets the sun came out. As we cycled down the road fro Lieselheim to the Rhine the wind turned very cold. As we put on a wind stopper jacket, it got warmer, and so it was most of the day.
Very little rain, really, but the constant threat of rain, and you sometimes saw the rain falling higher up the slopes of the Black Forest ridges.
The rain that had fallen had made the cycle track rather muddy in places, and Georgette’s comment was it seemed as if her tyres were glued to the road.
The muddy track, the wind against us all the time, and the constant vals plat cycling up the river made us go very slowly indeed.
All that sound pretty bad, but it wasn’t. It was an interesting trip, be it a bit slow, along the river on and below little dykes with lots of flowers, birds, little lakes by the side of the pat hand on the other side the river Rhine, which is unsuitable for any boats bigger than a canoe or a rowing boat right here – all the big ships take the canal alongside the Rhine in France.
In Neuenburg on Rhine there was a barrier across the road saying no through traffic. Asked if we would be able to get through on our bikes, the answer was, No, of course nog. Out of the question. They found lots of bombs and shells in this area, and they need tob e removed before the path will be opened up again. The detour was not signposted, but again some natives were very helpful in giving vague hints as to how one might get from A to B on a bike.
When we got to B the hotel turned out to be on the top of a steep hill, so we had some fun before we could unload the bikes. But all is well that ends well, and after a good meal we feel as if we could do the rest of the trip to Rome in a day or two.