Hulde aan de Noorse spoorwegen – waar ze in Zweden geen fiets in de buurt van het station willen zien, zijn de Noren fietsvriendelijk zelfs als je met een buitenmodel gele tandem verschijnt. Zo’n trein heeft een stuk of vijf fietsplekken, en dan moet je je fiets aan zo’n haak hangen. Dat gaat dus niet met een tandem, dus als er veel fietsers zijn zou het een probleem kunnen worden, maar aangezien het er vandaag maar twee waren (een fiets uit Haren en een fiets uit Leek, we houden het Gronings) was het geen probleem.
De treinreis van Bodø naar Trondheim duurt zo’n tien uur, en voert, hoe kan het ook anders in Noorwegen, door prachtig bergland, met hier en daar fantastische uitzichten, maar vanaf de fiets is het toch nog mooier.
Trondheim, we zitten dus weer een eindje onder de poolcirkel, en de zon gaat hier weer onder, voor even.
We blijven hier weer een dag, want Trondheim is de moeite van het bekijken waard, dat zagen we al toen we naar ons hotel (meer een soort hostel/jeugdherberg) met de melodieuze naam Singsaker Sommer Hotel reden. Ook dit is weer geboekt via Booking.com, ik heb zoveel bij ze geboekt dat ik inmiddels de qualificatie ‘genius’ heb (eindelijk erkenning van mijn bijzondere kwaliteiten) en soms een procentje korting krijg op een overnachting.

—–

I raise my hat to NSB (Norwegian Rail). Unlike their Swedish neighbours/colleagues they are cyclist friendly even if you show up with a yellow tandem. We boarded the train in Bodø and after an appr ten hour ride through scenic Norway got off at Trondheim Central Station, from where a two km ride (the last bit climbing some 50 m) took us to the Singsaker Sommer Hotel where we’ve put up for two days. Trondheim is well worth a visit, and we plan to make the most of it tomorrow.