Honningsvåg, de noordelijkste plaats op het Europese vasteland, zegt Wiki. Als je het eiland waar het op ligt vasteland noemt, dan klopt dat. Of zou een tunnel er vasteland van maken?
Je moet ook nog wat aan cultuur doen, toch? Dus gingen wij naar het café-theater voor een show getiteld ‘Our Northernmost Life.’ Een heel leuke, humoristische, relativerende (en klein beetje informatieve) show door een paar jonge mensen over het leven op het eiland Magerøya.
Meer hierover:
http://www.perleportenkulturhus.no/our-northernmost-life.html
Ook de moeite waard, het museum over het leven op het eiland. Die geschiedenis gaat een hele tijd terug, je vindt hier resten van één van de oudste prehistorische nederzettingen in Noorwegen. De Sami hebben hier al jaren gewoond, en later kwamen de Vikingen en andere bevolkingsgroepen. Het waren vooral de visrijke wateren die vanaf de Middeleeuwen zorgden voor relatieve welvaart.
De jaren na de Tweede Wereldoorlog was de visserij nog de belangrijkste bron van inkomsten. Dat is nu wat afgenomen, maar de touristen brengen nu ook heel wat geld in het laatje. In de zomer meren er bijna dagelijks enorme cruiseschepen aan, en ook de Hurtigrouten die hier iedere dag stopt levert heel wat toeristen – allemaal voor een dagje, tripje naar de Noordkaap (busretour + toegangsprijs: NOK 590, ongeveer €65), ijsbar bezoeken, toeristenwinkeltje leegkopen…
Opvallend is hoe levend de herinnering aan de Tweede Wereldoorlog hier in noordelijke streken is. Dat bleek al in het museum van Rovaniemi, maar ook in andere musea die je bezoekt is er altijd wel een expositie over de oorlog en de impact op het land en de mensen. Onze Duitse gastheer en -vrouw in Karasjok ergerden zich daar wat aan. ‘Daar moeten ze eens over ophouden. Wat kunnen wij daar nou aan doen. We waren nog niet eens geboren…’
Toch is het wel begrijpelijk. Aan het einde van de oorlog werden alle mensen die hier woonden, vaak onder miserabele omstandigheden, gedwongen geëvacueerd. Alles werd opgeblazen of platgebrand om het de oprukkende Russische troepen zo moeilijk mogelijk te maken. Na de oorlog keerden de bewoners terug en moesten letterlijk alles weer van de grond af opbouwen.
We brachten een bezoek aan de ijsbar – een bar (in een groot gebouw) helemaal van ijs. Je krijgt een isolerende cape om als je naar binnen gaat (beetje overbodig, de temperatuur is -5 C, niet zo heel veel kouder dan buiten). De banken zijn van ijs, er is een iglo waar je in kunt kruipen, je krijgt een drankje in een ‘glas’ van ijs. Opgezet door een Spanjaard, las ik net, evenals de bijbehorende souvenir winkel.
Toen we uit het museum kwamen zagen we de Hurtigruten vertrekken, en de cruiseboot was al weg – uitgestorven, voor even, de hele boel. Morgen komen er weer een paar boten.
En nu, nu zitten we in de keuken/zitruimte van het hostel, waar we ook internet hebben. We hebben wat eten gekocht dat we zo meteen gaan klaar maken als de afwasmachine hier klaar is met de afwas en er weer pannen beschikbaar zijn.

Voedsel voor Afrika…

Waarvoor dienen toch al die vissenkoppen die hier hangen te drogen, vroegen wij ons af. Nou, dat is als volgt: ze hangen hier te drogen en worden daarna verwerkt tot eiwitrijk vismeel. Dat wordt vervolgens geëxporteerd, bijna uitsluitend naar Afrika, en vooral Nigeria, als eiwitrijk voedsel supplement.

——
Food for Africa, food for thought – see the above photos. Why all these fish heads, we thought. The fish heads are dried and processed as fishmeal to be exported to African countries as a protein rich food supplement.

We walked into town (the city) and saw a show: Our Northernmost Life’:
http://www.perleportenkulturhus.no/our-northernmost-life.html
Do go and see it if you have a chance.

The museum on the history and living conditions on the island Magerøya is another place not to be missed. As is usual in museums in this northern region, it had quite an extended exposition on the impact of the Second World War in these parts. In 1944 all the people were evacuated and every building or structure that might be useful to the the advancing Russian armies was blown up or burnt down. After the war ended the returning evacuees had to build up everything from scratch.

The history of this part of the world. Surprisingly enough one of the oldest known prehistoric settlements in all of Norway was found on the barren, windswept, cold island of Magerøya where the sun does not set in summer, but does not rise in winter. Prehistoric people lived here, the Samis settled here long ago, followed by Vikings, other tribes from Finland, Norwegians.

A Honnigsvåg tourist trap, the Icebar, was good for a 10 minute visit – they give you a insulated cloak to go in, not really necessary as the -5 C temperature inside, to keep the ice from melting, is hardly colder than outside.

Tourists are, these days, of course one of the main sources of income. We don’t go whaling anymore, and the fish industry is a less lucrative business than it used to be (this area has been exporting fish to mainland Europe ever since the Middle Ages). Some here in Honningsvåg are anxious for the oil industry creating new opportunities for growth, but so far this has not happened.