Jaren geleden heb ik eens een toneelstuk gezien: Zeven Manieren om een Rivier over te Steken. Na afloop wist ik nog niet waar het over ging, maar dat was niet erg, want niemand van het publiek snapte er iets van.
Vandaag hebben we zeven manieren om een stad uit te komen geprobeerd. Het probleem was dat onze vervolgroute aan de overkant van de autoweg lag.
Toen we eenmaal aan de overkant waren verliep alles gunstig. Langs een licht steigende weg reden naar het begin van een fietsroute – die een kilometer of 80 over een oude spoorweg liep.
Voordeel – nauwelijks hellingen van meer dan 3%, Een route die in een nagenoeg rechte lijn door het landschap liep, en door prachtig afwisselend landschp, veel bos en verder landerijen.

Getting out of Boräs proved somewhat of a puzzle, involving rather stepp climbs, in order to rejoin our route at the other side of an impassable motorway.
The rest of the route was on a bike path on an old railway line, no climbs or descents over 3% and beautiful scenery.