Een goed begin is het halve werk dus begonnen we met een heerlijk ontbijt. Daarna oppakken, en we reden de prachtige, heuvelachtige weg van Såtila richting Boräs. Redelijk goed weer, wat aan de frisse kant. Mooie uitzichten over meren, valleien, en vooral ook veel bossen.
Halverwege maakte de route die we volgen een grote omweg die ook nog eens begon met een heel pittige klimpartij. Nu houden wij van klimpartijen, en vooral van het vermijden ervan. Dat was in dit geval heel goed mogelijk door gewoon de weg waarop we reden te blijven volgen.
Zo bedacht zo gedaan, maar de straf volgt op de zonde. Na een aantal kilometers was de weg afgesloten, en de omleiding liep over een drukke autoweg.
Goede raad was niet duur, maar ook niet alom verkrijgbaar. Een paar mensen die we vroegen gaven vage aanwijzingen met veel ‘I’m not sure, but you might be able to…’
Na een hamburgertje voor de lunch de afgesloten weg maar eens opgereden. Die was op een gegeven moment hermetisch afgesloten met een hek, maar er was toch nog een sluipweggetje over een zandpaadje door het struikgewas omheen. Daar de tandem doorheen gemanoevreerd. Een tweede hek waar we een eindje verderop doorheen moesten bleek ook met een groot hekwerk afgesloten, maar minder secuur. Een van de delen van het hek kon je wat opzij trekken. Het was een kwartiertje puzzelen en tandempje slepen, maar stukken beter dan een giga omweg.
In Boräs aangekomen begon het te regenen. We kwamen op het idee misschien een trein naar Stockholm te nemen om daar toch een kijkje te kunnen nemen. De Zweedse spoorwegen blijken heel fietsonvriendelijk – om veiligheidsredenen worden ze uit de meeste treinen geweerd. Er is echter een ontsnappingsclausule. Een fiets is alleen een fiets als hij in kennelijk rijdbare staat is. Er zijn dus fietsers die de wielen uit hun fiets leggen en hem dan als bagage meenemen. Een bus naar Stockholm en de tandem als bagage onderin de bus is nog geopperd en had misschien gewerkt (maar waarschijnlijk niet.
Het regende nog steeds – het Comfort Hotel leek comfortabeler dan ons tentje.

Sätila – Boräs – started out rather sunny and pleasant. Hills to climb and views to be enjoyed. About half way we decided not to take the detour in the route, but follow the main road to Boräs.
After some kilometers this road appeared to be blocked. We tried,to find a way around the obstacles they had put in travellers’ ways. That accomplished we continued the way to Borás. Having arrived there we wanted to find out if taking a train (with bike) to Stockholm would be possible, but Swedish Rail are not bike friendly.
As it was raining we decided on the comfort of the Comfort Hotel.