Opstaan met mooi weer is ook fijn. De tent was goed gedroogd en kon weer ingepakt. Het winkeltje en het restaurant op de camping waren nog gesloten, dus het ontbijt moest ergens anders vandaan komen. Een paar kilometer verderop was een gesloten restaurant met een prachtig uitzicht op zee en strand waar ze wel een sandwich en een kopje koffie wilden regelen. Dus goed gevoed gingen we op weg langs de kustweg naar het noorden. Ook in Zweden is de fietsroute langs de kust route 1 (zoals in heel veel Europese landen, ook in Nederland), en die volgen we voorlopig.
Voor een groot deel reden we over leuke fietspaden langs de kust of door duin- en bosgebied, maar dan draait de weg opeens land inwaarts om een grote landtong af te snijden. Dat leverde stevige klimmetjes op met hellingen tot tussen de 15 en 20%. De laatste hele steile helling was niet op te komen met onze beladen race-eend, daar hebben we dus het laatste stukje geduwd.
Een heel steile afdaling met steeds stevig in de remmen was de beloning voor ons harde werk.
In Bostad was het tijd voor even bijkomen en wat eten. Een flink bord pasta leverde weer nieuwe energie voor de rest van de rit.
En nu staan we dus op Camping Vilshärad – de tent stond nog maar net of het begon flink te regenen. We eten hier even in de keuken van de camping op geleende stoelen omdat de keuken met zitgelegenheid ernaast op slot is en de eigenaar van de camping spoorloos. Deze blog kan hier niet verstuurd worden omdat internet hier een prijzige aangelegenheid is – er is wel wifi maar je moet minimaal voor een week afnemen. De afzetters. Morgen verder. De route gaat nog tot bijna in Gotenborg langs de kust en buigt dan landinwaarts om schuin over te steken naar Sundsvall aan de Botnische Golf, maar daar zijn we geloof ik nog niet.

We got up to glorious sunshine. The tent was now completely dry so we could pack it again, weighing about a kilo less than it had done with all that water soaked up. Camping shop and restaurant were still closed, so we had to get breakfast somewhere on the road, which turned out to be at a restaurant that was still closed, but they said they could do a coffee and a sandwich. The view from the window was marvelous, beach, sea and a magnificent view of the bay.
The route started out along a cycle track close to the beach. Later it took us inland to cut off a big loop. this involved a rather stiff climb. The last very steep bit was with 15 to 20% just a bit much so we pushed up the bike the last bit of the slope. The reward for all this hard work was a long descent which may have worn down the brake pads somewhat.
We topped up our energy with a plate of pasta in the next town we passed through, and from there did the last 50 kms to Vilshärad. We had just put up our tent when it started to rain. It’s dry again now, but it looks rather ominous out there – dark clouds and rumours of rain.
We’ve just had our simple bread, soft cheese and jam supper in the kitchen of the camp site where they don’t provide a place to sit and eat. Georgette borrowed two chairs from people in a caravan nearby, and I am here now, typing this blog. We won’t be able to send it off tonight. Wifi is rather expensive here. The least amount of time you can get is for a week, so we’ll wait for some free wifi somewhere tomorrow.