De start uit Bad Bramstedt verliep wat rommelig. Onze trouwe Garmin stuurde ons een fietspad langs een autoweg op dat plotseling ophield. De keuze was tussen de autoweg met een verboden voor fietsers bordje of een onaanzienlijk doodlopend weggetje met een hek aan het eind. Wij op de kaart kijken, terug langs hotel (nog vlakbij gelukkig), gevraagd – nee hoor, dat is wel goed, weggetje nemen, je kunt er langs.
Die omweg stond dus niet op de fietskaart Duitsland. We liepen (of fietsten) vandaag wel tegen meer foutjes op de kaart aan, zoals een niet bestaand fietspad en nog een niet bestaand fietspad naar rechts dat we moesten nemen. Als je dan een alternatieve route kiest gaat hij wel aan het herberekenen en komst alles weer goed, maar toch…
Verder verliep alles voorspoedig – wat heuvelachtiger dan tot nog toe. Stevige klimmetjes erbij. Vandaag zijn alle versnellingen gebruikt vanaf de kleinste met 5 km/u tot de hoogste met 40+ kms. Beetje doorgereden omdat we niet te laat wilden zijn voor de veerboot naar Malmö, met als resultaat dat we om half vijf aankwamen bij de check in die om 7 uur zou openen zodat je om 9 uur aan boord kon gaan. Nou ja, nu varen we dus.
Georgette (en ik) is/zijn nog steeds opgelucht dat het met zadel en zadelpijn nu dankzij de veranderde zithouding goed gaat, met dank voor het meedenken door de Vakantiefietser in Amsterdam.
Getting out of Bad Bramstedt turned out to be somewhat of a puzzle. Our Garmin told us to follow a bike path along a motorway. Bikepath came to an abrupt stop after a few hundred metres, with only a track leading into the forest, and wrong direction, and a road with a sign saying no through traffic and a big fence at the end.
We went back the way we had come and asked at the hotel we had just left. Just go on that little road, the man said, you can pass the gate and all will be right. After that no more problems – more hills and climbs which resulted in speeds ranging from 5 kms/h working really hard to 40 kms/h doing nothing or applying the brakes, especially as the bike paths in these parts have a hard time competing with the tree roots underneath them.
We made sure not to be late for the ferry so we got there at 4:30 pm for the 10:00 pm sailing.
Zo, de kop is eraf. Die staart, Peter, die komt ook nog wel. Maar voorlopig nog niet, eerst nog heel veel kilometers genieten!
Lieve Georgette en Peter,
Voor het eerst lees ik jullie verslag gelezen en leef een beetje mee. Vandaag is het 3 mei en dus zijn jullie alweer een stuk(je) verder. Hoop dat alles goed is gegaan en dat jullie beter weer hebben dan wij hier hebben. 27 april hebben we koningsdag gevierd met mooi weer en met 3 kleinkinderen die ieder in een versierde kar zaten en de hele rit moesten zwaaien wat ze dan ook trouw deden. Het is hier heel druk geweest met toeristen die kwamen kijken naar al onze versieringen die door het hele dorp opgehangen zijn. Dat deden ze 1 x overdag en 1x ‘s avonds als de lichtjes aan waren en waardoor er steeds file ontstond. Kan je het je voorstellen dat het 20 minuten duurde voor je van de ene kant van het dorp naar de andere kant was? Maar we hebben de krant gehaald en de Koning heeft een pracht dag in Dordrecht gehad met mooie overzichten op de tv.
Nou ik zie dat ik het kort moet houden. Behouden tocht en de groetjes aan het Noorderlicht.
Liefs Els