Weer een rustig dagje maar het weer was niet rustig. Om 9 uur stonden we buiten met de fietsen gepakt. Meteen begon het te spetteren – en bleek er een regenjack onderin de bagage te zitten. Ompakken dus. Toen moesten we de weg nog vinden de stad uit – ook even zoeken. Toen nog even langs de apotheek – uiteindelijk was het 10:15 uur toen we onderweg waren.
De aanwijzingen van de vriendelijke man in het hotel waren niet erg duidelijk, met als gevolg een paar km fout rijden in de regen. Vriendelijke fietser stopte en wees ons de goede weg – eerst een flink stuk terug. Daar kamen we een clubje fietsers tegen die wel even met ons mee zouden rijden. Zo kwamen we perfect weer op de goede route terecht, maar met zo’n aanhoudende regen die alles door en door nat maakt. Kopje koffie en een broodje bij een vriendelijke bakker – mooie route, maar met een hoog onderwatergevoel, over rustige weggetjes en fietspaden.
Doorgeregend gestopt bij een stationsrestauratie van een stationnetje waar volgens mij eens per maand een trein stopt, als de eerste van de maand op een zondag valt. Koffie, cola, patat, braadworst (ja, we zijn in Duitsland) en kip. Vandaar regen regen spetter splash het bos in, en de weg begon te stijgen. We gaan nog net even door een uitloper van de Eifel, met stevige, en kilometers lange klimmetjes. Maar één lichtpuntje, de zon schijnt weer. Uitgeklommen begint de afdaling, steil en kilometers lang, met van die heuse haarspeldbochten, en beneden aan stonden we heel onverwacht toch nog aan het fietspad langs de Rijn.
Een paar kilometertjes fietsen brachten ons in Remagen, en dat zag er allemaal zo leuk uit dat we besloten niet verder te rijden.
Hier zitten we dus, na het eten, aan een tafeltje en werken de mail en de weblog bij.
We hebben overwogen om van Remagen een lijndienst boot te nemen naar Bingen – zo’n 111 km, wel lekker luxe en relaxed natuurlijk, maar we gaan toch maar fietsen, in de hoop op beter weer. Maar oogjes dicht en snaveltjes toe, dat horen jullie morgen.

None o’clock saw us outside ready to mount our bikes. Then the first raindrops fell, and one of the rainjackets was hidden deep inside one of the rear panniers. Digging it out took some time, after which we also had to do some shopping at the chemist’s in a pedestrian area, which meant a walk with the bikes, and back.
After that we rode out of town and followed the friendly hote man’s directions, which sent us the wrong way. By then it had started to rain for real. A pssding cyclists told us how to get on the right track, which meant cycling back for a few kms. There we were met by a group of cyclists who asked us where we wanted to go and told us to follow them.
It must have been quite a nice trip, on quiet country roads and cycle tracks, if it weren’t for the high underwater quality of it all. At a baker’s we had a cup of coffee and a sandwich, and a few miles further down the road we stopped at a waitingroom/restaurant of a little station where, if I understood it right, stop once every month if the first of the month is on a Sunday.
From there our route took us through a forest, and the foothills of the Eifel, making for a couple of stiff, and long climbs, only to take us down a steep descent until we got to the cycle track along the River Rhine. A few more kms took us to Remagen, which we liked so much we decided to stay here for the night. After a pleasant walk along the Rhine promenade and a meal in our hotel, we hope to get this posted all right, as the internet connection they have here is the shakiest one in the Northern Hemisphere.